فهرست محتوا
اصول سی اف دی
CFD ها از دهه 1990 به عنوان نوع جدیدی از ابزار مالی مورد استفاده قرار گرفتند که در آن افراد (معامله گران) می تواند بر روی حرکت قیمت یک ابزار مالی خاص شرط بندی کند. معامل گران می توانند بر روی تغییرات قیمت در سهام، شاخص ها، ارزها، اوراق قرضه و کالاها شرط بندی کنند.
CFD ها می توانند بسیار بی ثبات باشند، جایی که یک تغییر تدریجی در قیمت پایه می تواند منجر به نوسانات شدید سود یا زیان برای سرمایه گذار شود. CFD هایی که معمولاً در خارج از بورس (OTC) معامله می‌شوند، می‌توانند در معرض ریسک نقدینگی، طرف مقابل و ریسک‌های بازار باشند.
همچنین باید توجه داشته باشند که تجارت CFD در ایالات متحده و بلژیک ممنوع است.
لوریج در CFD
مقداری پول به عنوان دیپازیت در بروکر شارژ می شود و هر زمان معامله ای در بازار کنیم، مقداری پول به عنوان مارجین توسط بروکر بلوکه می شود که بخش کوچکی از کل حجم معامله است.
لوریج ضریبی است که مارجین را به حد توان کل حجم معامله می رساند. در مقاله زیر به طور کامل در مورد مارجین نوشته شده است.
مقاله پیشنهادی: مارجین چیست؟
لوریج توسط خود معامله گر انتخاب می شود و توجه کنید که این اعتبار تنها برای باز کردن ترید است و زیان حاصل از معامله به موجودی حساب وارد می شود. برای درک بیشتر لوریج می توانید لینک زیر را بخوانید
بیشتر: لوریج چیست؟
مقررات cfd
حتی با وجود مقرراتی که در حال حاضر وجود دارد، برای جلوگیری از ضررهای قابل توجه برای معامله گران کافی نیست زیرا اداره رفتار مالی بریتانیا (FCA) دریافت که بسیاری از ارائه دهندگان CFD مقررات را به طور کامل رعایت نمی کنند.
هنگام جذب معامله گران برخی از ارائه دهندگان CFD، مصرف کنندگان را از نظر دانش و آمادگی تجارت CFD به اندازه کافی ارزیابی نکرده اند و پیچیدگی های ابزار مالی را به درستی بیان نمی کنند.
بنابراین افرادی که قصد ورود به این حوزه را دارند باید درک کامل نحوه معامله با CFD ها و متعادل کردن سرمایه خود با انواع دیگر سرمایه گذاری را داشته باشند.
یکی از مهم ترین بخش های معاملات سی اف دی تنظیم دستوات توقف ضرر است که باعث کاهش زیان های احتمالی برای تریدرها است. در مقاله زیر پژوهش وبسایت دیلی اف ایکس در مورد اهمیت استاپ لاس (حد ضرر) بررسی شده است.
بیشتر: اهمیت استاپ لاس برای تریدرها
ارائه دهندگان CFD در اروپا
در اینجا اطلاعاتی در مورد 8 بروکر که در اروپا هستند آورده شده است. این بروکر ها خدمات معاملاتی برای CFD ها در سراسر اروپا ارائه می دهند. مقر اکثریت آنها در بریتانیا یا کشورهای شمال اروپا است، با این حال یکی از آنها اسرائیلی و یکی از ایالات متحده است، همچنین Markets.com، Plus500 و eToro فقط CFD ها را معامله می کنند،
بروکرمقر اصلیPlus500لندنMarkets.comلیورپولeToroتلاویوDEGIRO آمستردامInteractive Brokersگرینویچ واقع در ایالت متحده Saxo BankکپنهاگIGلندنCMC Marketsلندن
اما IG، Saxo Bank، Interactive Brokers، DEGIRO و CMC Markets ابزارهای مالی مختلف را برای مشتریان خود ارائه می دهند. اهرم مالی بین این شرکت ها متفاوت است، و در حالی که برخی نقدینگی خود را تامین می کنند، اکثر این بروکرها ارائه دهندگان نقدینگی مستقل دارند.
مبانی ارائه دهنده نقدینگی CFD
ارائه دهندگان نقدینگی بروکرهای کوچکتر را به بانک های ردیف 1 متصل می کنند، که در غیر این صورت نمی توانند به نقدینگی دسترسی پیدا کنند. ارائه‌دهندگان نقدینگی به این دلیل استفاده می‌شوند که بسیاری از بانک‌ها معمولاً با بروکرهای کوچک کار نمی‌کنند، فقط نقدینگی را برای بروکرهای بزرگ‌تر و با سابقه‌تر فراهم می‌کنند.
بانک ها همچنین ممکن است حمل و یا توانایی مقابله با همه ابزارهای مالی را نداشته باشند، بنابراین ارائه دهنده نقدینگی مسیر مفیدتری برای استفاده است. می توانید بانک را به عنوان تامین کننده نقدینگی بزرگ تر برای تامین کننده نقدینگی تصور کنید.
هنگامی که یک کارگزار از مشتری خود سفارشی دریافت می کند که برای مدت طولانی در یک CFD با یک سهام زیربنایی ادامه دهد، کارگزار می تواند انتخاب کند که با ارائه دهنده نقدینگی پوشش داده شود یا خودش موقعیت را حفظ کند. ارائه‌دهندگان نقدینگی همچنین می‌توانند در صورتی که پوشش ریسک قویاً پیشنهاد شود، به کارگزار مشاوره دهند. اگر بخواهند آن را به ارائه‌دهنده نقدینگی ارسال کنند، خود CFD منتقل می‌شود و میتواند از طریق سیستم به‌عنوان یک CFD، نه به‌عنوان سهام یا ارزش نقدی زیربنایی، حرکت کند.
ارائه دهندگان نقدینگی معمولاً بخش تجاری کوچک خود را خواهند داشت که در صورت لزوم موقعیت(های) آنها را پوشش می دهد. این ارائه دهندگان با 10-12 تامین کننده نقدینگی دیگر کار می کنند، قیمت های پیشنهادی را در یک استخر جمع آوری می کنند و سپس بهترین پیشنهاد/بهترین پیشنهاد برنده خواهد شد. به این ترتیب ریسک صفر است و معمولاً نشانه گذاری و کارمزد می گیرند.
در تعداد قابل توجهی از موارد، کارگزاران به این امید که مشتری ضرر خواهد کرد، موقعیت مشتری را پوشش نمی دهند. به عنوان مثال، اگر کارگزار خواهان امنیت اضافی در یک CFD باشد، می تواند CFD را به عنوان پوشش ریسک برای ارائه دهنده نقدینگی ارسال کند.
cfd چیست
معاملات cfd یک قرارداد اختلاف(مابهالتفاوت) برگرفته از یک دارایی است.
در قرار دادهای مشتق هیچ کالا یا سهامی مبادله نمی شود بلکه قرارداد در برگیرنده یک سررسید شده و معامله گر با استفاده از اختلاف قیمت دارایی در هنگام خرید و فروش آن سود بدست می آورد.
محصولات مشتق مسیر قیمتی یک دارایی اساسی را ردیابی کرده تا معامله گران بر اساس آن در مورد افزایش و یا سقوط قیمت همان دارایی گمانه زنی کنند.
CFD یک قرارداد است، که معمولا بین یک ارائه دهنده CFD و یک معامله گر بسته می شود. در اینجا یک طرف تعهد میکند اختلاف بین ارزش اوراق را بین موقعیت باز و بستن معامله به طرف دیگر پرداخت کند.
به عبارت دیگر، یک قرارداد CFD اساسا یک شرط در مورد بالا رفتن یا پایین رفتن ارزش یک دارایی بخصوص است، قراردادی میان ارائه دهندگان CFD و معامله گران که ملزم می نماید که اگر روند قیمت با پیش بینی معامله گر یکی بود تفاوت قیمت دارایی مورد معامله از هنگام باز شدن قرارداد تا هنگام بستن آن را به معامله گر پرداخت نماید و بلعکس.
مبادلات CFD فارکس این امکان را به شما می دهند تا جفت ارزها را در هر دو سمت معامله کنید. شما می توانید هر کدام از پوزیشن های بلند(خرید) یا کوتاه(فروش) را داشته باشید.
مقاله پیشنهادی : بروکر چیست
cfd مخفف چیست
CFD یا قرارداد اختلاف کوتاه شده(contract for differences) بوده و بیان گر توافقی است که اختلاف بین قیمت باز و بسته شدن را به صورت نقدی تسویه نموده، در حالی که هیچ اوراق بهادار یا کالایی با استفاده از این بستر به شکل فیزیکی جابجا نمی شود.
قرارداد سهام cfd
CFD را می توان یک استراتژی تجاری پیشرفته توصیف کرد که توسط بازرگانان با تجربه استفاده می شود.
درک قرارداد cfd
CFD به معامله گران اجازه می دهد تا در حرکت قیمت اوراق بهادار و مشتقات معامله کنند. مشتقات سرمایه های مالی هستند که از یک دارایی اساسی گرفته شده اند.
اساساً CFD توسط سرمایه گذاران برای شرط بندی در مورد افزایش یا سقوط قیمت دارایی یا اوراق بهادار استفاده می شود.
معامله گران CFD ممکن است در بالا یا پایین رفتن قیمت شرط بندی کنند.
معامله گرانی که انتظار یک حرکت بالا روند یا صعودی را داشته CFD را خریداری می کنند، در حالی که کسانی که حرکت رو به پایین مخالف را مشاهده می کنند یک موقعیت باز را می فروشند.
CFD از طریق فرابورس(OTC)، یک شبکه ای از دلالان و کارگزاران كه قیمت ها را بر اساس عرضه و تقاضا در این بازار سازماندهی می کنند، معامله می شود.
به عبارت دیگر CFD در بورس های بزرگ مانند بورس اوراق بهادار نیویورک(NYSE) دادوستد نمی شود. این گونه معاملات و قرارداد ها در ایالات متحده مجاز به ارائه نیستند.
مزایای cfd
CFD تمام مزایا و خطرات یک اوراق بهادار را در اختیار معامله گران قرار می دهد بدون آنکه معامله گر مالکیت آن را داشته باشد یا مجبور به تحویل فیزیکی دارایی شود.
CFD ها معاملاتی بهمراه حاشیه(بودجه احتیاطی) هستند، به این معنی که کارگزار به معامله گر اجازه می دهد با استفاده از اهرم برای افزایش سود یا افزایش تعداد موقعیت های که می تواند داشته باشد، وام بگیرد.
کارگزاران پیش از اینکه اجازه این نوع معاملات را به معامله گر بدهند، آنها را ملزم به حفظ موجودی خاصی در حساب خود می کنند.
معامله با بودجه احتیاطی(مارجین) CFD، معمولا اهرم بالاتری نسبت به معاملات سنتی ارائه می دهد و نیازمند بودجه احتیاطی کمتر هستند.
نیازمند بودجه احتیاطی کمتر به این معنی است که معامله گر با استفاده از سرمایه کمتر می تواند بازده بیشتری داشته باشد.
معمولا قوانین و مقررات کمتری در مقایسه با صرافی های استاندارد بازار CFD را احاطه می کنند.
معایب cfd
اگر یک دارایی اساسی نوسانات شدید و تغییرات قیمتی را تجربه کند، قیمتهای پیشنهادی کارگزار(bid/ask) میتواند قابل توجه باشد. پرداخت کارمزد زیاد در ورود و خروج ها باعث شده تا تعداد معاملات شکست خورده در برابر معاملات برنده افزایش یابد.
از آنجا که صنعت CFD هیچ نظم و قانون شفافی ندارد، اعتبار کارگزاریها براساس شهرت و توانایی مالیشان سنجیده می شود. در نتیجه CFD در ایالات متحده فعال نیست.
اگرچه اهرم می تواند سود را افزایش دهد، اما همان اهرم نیز می تواند زیان را افزایش دهد و معامله گران را در خطر از دست دادن تمام سرمایه خود کند. همچنین اگر پولی از بروکر وام گرفته شود، از معامله گر یک مبلغی با نرخ سود روزانه کسر می شو