ناشناخته ترین جفت فارکس، جفت ارزهای کالایی

جفت ارزها در بازار فارکس به چهار دسته تقسیم می شوند:

جفت ارزهای اصلی یا ماژور

جفت ارزهای کراس یا مینور

جفت ارزهای اگزوتیک

جفت ارزهای کالایی

معمولا در اکثر منابع فارسی جفت های کالا یا جفت ارزهای کالایی بخشی از جفت ارزهای اصلی به حساب می آورند که البته اشتباه نیست.

به طور دقیق 4 جفت ارز اصلی و 3 جفت ارز کالایی بیشترین حجم معامله را در بازار فارکس دارد که باعث شده در اکثر منابع این 7 جفت به عنوان جفت ارزهای اصلی شناخته شود.

جفت ارز کالا چیست

جفت ارز کالا (commodity pairs) متشکل از دلار آمریکا و یک ارز با ذخیره کالایی بالا است.

بنابراین در این جفت ارز شامل دلار آمریکا و یک ارز دیگر است که این ارز متعلق به کشور است که دارای بیشترین ذخایر کالایی در دنیا می باشد. از آنجایی که این کشورها کالاهای مختلفی را تولید و صادر می کنند، با تغییرات قیمت کالا ارتباط زیادی دارند. معامله گران و سرمایه گذاران که می خواهند در معرض نوسانات قیمت کالاها قرار بگیرند، معمولاً به عنوان سرمایه گذاری نیابتی برای خرید کالاها، در جفت ارزهای کالایی اوردر گذاری می کنند.

لیست جفت ارزهای کالایی

• AUD / USD
• USD / CAD
• NZD / USD

بنابراین دلار کانادا، استرالیا و نیوزلند به دلیل ارتباط زیاد با کالا و تولیدات معدنی جز مهم ترین جفت ارزهای کالایی هستند.
همچنین روبل روسیه RUB، رئال برزیل و ریال عربستان نیز جزئی از ارزهایی هستن که به دلیل ارتباط زیاد با تولیدات معدنی از جمله نفت و گاز، ارز کالایی محسوب می شوند.این ارزها اغلب برای تولید ناخالص خود به صادرات مواد معدنی اتکا دارند، بنابراین تغییرات قیمت در کالاهای معدنی از جمله نفت، گاز، طلا و نقره بروی این جفت ارزها تاثیر زیادی دارد.
تریدها و سرمایه گذاران در این جفت ارزها معامله می کنند تا از تغییرات قیمت کالای سود ببرند.

برای ترید در جفت ارزهای کالایی حتما ارتباط کالاهای مربوط به ارزها را بررسی کنید.

به عنوان مثال تغییرات قیمت در نفت بروی ارزهای استرالیا، نیوزلند و کانادا تاثیر دارد، بنابراین تریدر یا معامله گر برای فعالیت در این جفت ها باید معیار های خاصی را مورد بررسی قرار دهد.

ویژگی های جفت ارزهای کالایی

نماد یا نام سه جفت ارز کالایی در بالا آورد شده، این سه جفت ارز از مزیت بسیار بالای نسبت به سایر جفت ارزهای کالایی برای معامله برخودار است زیرا دارای بشترین حجم معاملات بین جفت های کالایی است که می توان یکی از دلایل آن را شناور بودن و شفافیت در این ارزها دانست.
بنابراین تریدرها می توانند از این سه جفت ارز برای معامله با شاخص تغییرات در قیمت های مواد معدنی استفاده کنند.

نقدشوندگی در جفت ارزهای کالایی

سه جفت ارز مهم کالایی که شامل دلار استرالیا، نیوزلند و کانادا است از نقدشوندگی بالای برخودار است، تعدا خریداران و فروشندگان در این بازار بسیار زیاد می باشد و همین نکته باعث می شود معامله گران هر زمان و در هر قیمت که می خواهند وارد بازار شوند و به دنبال آن خارج شوند.
این موضوع باعث می شود معامله گرانی که با هدف کسب سود از نوسات کوتاه مدت در بازار فعالیت می کنند، جذب این جفت ارزها شوند.

سایر جفت ارزهای کالایی

اگرچه بسیاری از کشورها با ذخایر قابل توجه منابع طبیعی و کالایی مانند روسیه ، عربستان سعودی و ونزوئلا وجود دارد اما جزء جفت های مهم بشمار نمی روند زیرا دخالت دولت و بانک مرکزی در قیمت ها باعث می شود معامله گران توجه کمتری نسبت به این ارزها داشته باشند.

مهم ترین جفت ارزهای کالایی

سه کشور کانادا، نیوزلند و استرالیا هر کدام دارای ویژگی هایی هستند که باعث جذب سرمایه گذاران به سمت خود می شوند، اما توجه کنید که این سه ارز از سمت بانک های مرکزی خود کمترین دخالت را تجربه می کنند.

دلار کانادا (CAD)

ارزش دلار کانادا نسبت به دلار آمریکا با قیمت کالاها از جمله نفت ارتباط زیادی دارد. مناطق وسیع نسبتاً بکر کانادا به معنای سرشار بودن این کشور از منابع طبیعی مانند چوب و سوخت است. اقتصاد کانادا به شدت متکی به تولید و فروش کالاها است. به عنوان مثال نفت و سوخت بیشترین سهم صادرات کشور را تشکیل می دهند. در نتیجه، قیمت نفت عامل اصلی در سلامت اقتصاد است. معامله این جفت به تجارت “لونی” نیز معروف است. نزدیکی کانادا به ایالات متحده به معنای ارتباط دو کشور با یکدیگر است.

معمولا حدود 70 درصد صادرات کانادا به ایالات متحده انجام می شود.

دلار استرالیا (AUD)

معامله دلار استرالیا به نرخ مبادله دلار آمریکا نیز به عنوان معامله اوسی شناخته می شود. استرالیا فراوان ترین صادرکننده جهانی ذغال سنگ و سنگ آهن است. استرالیا همچنین دارای مناطق وسیعی از مناظر طبیعی سرسبز است و یکی از غنی ترین منابع در جهان است. این کشور همچنین صادرات نفت و طلا دارد و بنابراین واحد پول آن به شدت به قیمت این کالاها وابسته است.

استرالیا علاوه بر اینکه یک جفت ارز کالایی است، بزرگترین مشتری صادراتی استرالیا، کشور چین است که به معامله گران این بینش را می دهد که هر چه اقتصاد چین بزرگتر بشود تاثیر مستقیم بروی بازار استرالیا خواهد داشت.

دلار نیوزلند (NZD)

نیوزیلند بزرگترین صادر کننده شیر خالص در جهان است و به دنبال آن محصولات محصولات لبنی، گوشت و پشم نیز از جمله صادرات این کشور می باشد.
نیوزیلند ارتباط تنگاتنگی با طلا دارد و در برابر حرکت قیمت کالا واکنش نشان می دهد. معامله دلار نیوزیلند به دلار آمریکا به عنوان معامله “کیوی” نیز شناخته می شود.

همچنین تقاضای کیوی به این معنا است که نیوزیلند به طور معمول نرخ بهره بالاتری نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر دارد. در نتیجه ، سرمایه گذاران غالباً پول خود را به سمت این کشور می می فرستند تا بازده بیشتری کسب کنند. برخی از این سرمایه گذاران پول را در کشورهایی با نرخ بهره پایین مانند ژاپن قرض می کنند و وجوه وام گرفته شده (از ین ژاپن) را به NZD تبدیل می کنند تا در بانک های نیوزلند سرمایه گذاری کنند. این فرآیند تأمین اعتبار سرمایه گذاری از طریق استقراض از کشوری با بازده کم برای سرمایه گذاری در کشوری با بازده بالاتر ، تجارت حامل ارز نامیده می شود.